مدال یادبود جشن هزار ساله شاعر پر آوازه ابوالقاسم فردوسی

مدال زیبا و چشم نواز برنز به یادبود جشن هزار ساله شاعر پر آوازه ایران زمین حکیم ابوالقاسم فردوسی ضرب شده،بی شک یکی از زیبا ترین مدال های پهلوی به شمار می رود روی مدال تصویر حکیم ابوالقاسم فردوسی لوح و قلم به دست نگاه به دور دست سوار بر عقاب در حال پرواز دیده می شود.در طراحی این مدال از عقاب به این منظور استفاده شده که بلند پروازی تیز بینی و شکوه عزمت عقاب را به حکیم ابوالقاسم فردوسی نسبت بدهند.بالای مدال در حاشیه نوشته شده (در سلطنت اعلیحضرت شاهنشاه پهلوی برای جشن هزار ساله) و در پایین مدال نوشته شده (۱۳۱۳ هجری شمسی).

پشت مدال تصویر بسیار زیبا وطراحی جالب از قسمتی از شاهنامه فردوسی و داستان ضحاک ستمگر و کاوه دادخواه به تصویر کشیده است.تصویر پشت مدال محکمه دیده می شود، تصویر شاه (ضحاک) در حال قضاوت با ( دو مار بر روی شانه هایش ) بر روی سکو بالاتر از مردم دیده می شود،در کنار شاه فردی ایستاده با یک دست نیزه و دست دیگر اشاره به (کاوه آهنگر) که دست خود را به عنوان دادخواهی سمت پادشاه دراز کرده فریاد می زند منم کاوه دادخواه ،ای شاه اگر به داد مردم برسید قدر منزلت تو پیش مردم افزایش خواهد یافت و در دست دیگر پرچمی فرسوده (درفش کاویانی) دیده می شود،جلو پای پادشاه جوان (پسر ضحاک) مورد محاکمه که دستان او بسته شده سر به پایین در حال زار در انتظار حکم پادشاه ،دو طرف و در پشت پادشاه غلامان نشته و در سمت راست چهره افرادی دیده می شود که برای مشاهده این دادگاه آمده اند،در حاشیه مدال در بالا شعر زیبایی نوشته شده (خروشید و زدست بر سر زشاه که شاها منم کاوه دادخواه) (اگر داد دادن بود کار تو بیفزاید ای شاه مقدار تو).

بسیاری از مجموعه دارها با ذوق علاقه فراوان تلاش به جمع آوری سکه و مدال های ایرانی و خارجی می کنند.مدال ها و سکه های یادبودی علاوه بر زیبایی خیره کننده ای که دارند حاوی پیام های هستند، که اگر مجموعه دارها به این نکات توجه کنند ارزش معنوی آن مدال چندین برابر خواهد شد و از طرح و نوشته های روی مدال ها انرژی مثبت بیشتری دریافت خواهند کرد.کارشناسان سایت وحیدآنتیک در کنار معرفی سکه و مدال های برگزیده تلاش می کندداستان ها و موضوعات مهم در طراحی مدال برسی کرده و اطلاعات کاملی در اختیار شما عزیزان قرار دهد.در ادامه اشاره کوتاهی به شخصیت های این مدال و داستان ضحاک ستمگر و کاوه دادخواه خواهیم پرداخت.

داستان ضحاک ستمگر و کاوه دادخواه در شاهنامه فردوسی

ضحاک فرزند پادشاهی عادل و ودادگر به نام مرداس بود.ضحاک جوانی خام و کم تجربه بود،اهریمن و نیروهای شیطانی به شکل فردی آراسته و نیک خواه بر سر راه ضحاک ظاهر شد و تلاش به گمراه کردن ضحاک جوان کرد.با وسوسه های شیطانی که در گوش ضحاک زمزمه می کرد ضحاک را به این فکر واداشت که که پدر پیر خود را از میان بردارد و در جوانی پادشاه شود سپاه ، ثروت قدرت وشکوه پادشاهی را از پدرش (مرداس) بگیرد.

مرداس باغ بسیار زیبایی داشت که هر روز صبح قبل از طلوع خورشید به باغ زیبا خود می رفت و به عبادت می پرداخت،ضحاک تهی مغز باکمک نیروی اهریمنی سر راه پادشاه چاهی کند و روی آن را با شاخ برگ پوشاند ،پادشاه نگون بخت طبق عادت هر روزه قبل از طلوع آفتاب به سمت باغ حرکت کرد و در مسیر درون چاهی که ضحاک کنده بود افتاد و کشته شد،و اینگونه بود ضحاک بر تخت پادشاهی نشت .

فریب اهریمن و روییدن مار بر دوش ضحاک

وقتی ضحاک په تخت پادشاهی تکیه زد،این بار اهریمن به شکل جوانی زیبا و آرسته ظاهر شد و نزد پادشاه رفت و در پیشگاه شاه گفت که من آشپز توانمندی هستم و سفره های رنگارنگی را برای شما تهیه می کنم.ضحاک که از حرف های او خشنود شده بود به او اجازه داد تا آشپز دربار شود.اهریمن در روز اول سفره رنگارنگ و زیبا از غذاهای خوشمزه ای برای پادشاه فراهم کرد ،روز دوم و سوم هم سفره زیباتری فراهم کرد،ضحاک که با دیدن این همه زیبایی و تنوع غذاها به وجد آمده بود به جوان آشپز گفت هر آرزوی دارید بگویید تا فراهم کنم.آشپز جوان (اهریمن ) به پادشاه گفت من جز خشنودی شما چیز دیگری نمی خواهم و فقط یک آرزو دارم که اگر اجازه بدهید دو کتف شما را از روی بندگی ببوسم.ضحاک به او اجازه داد،اهریمن لب بر روی دوکتف ضحاک کذاشت و بعد از بوسیدن ناپدید شد.

بعداز ناپدید شدن اهریمن بر روی دو کتف ضحاک دومار سیاه رویید.پادشاه از دیدن دو ماره وحشت زده شد و دستور داد که دو مار را از روی شانه هایش ببرند،ولی بی درنگ دو مار دیگر رویید،تمام طبیب های برجسته از معالجه پادشاه عاجز ماندند.وقتی ضحاک از همه جا نامید شده بود و به هر ریسمانی چنگ می زد این بار اهریمن به شکل طبیب ظاهر شد و به پادشاه گفت برای اینکه این دو مار آرام باشند و آسیبی نرساند هر روز باید دو جوان را کشته و مغز دو جوان را به مارها داد تا بخورند و از این راه به مرور زمان مارها کشته می شود.ضحاک که از همه جا در مانده بود به حرف طبیب (اهریمن) عمل کرد.و سالیان متوالی اقدام به کشت جوانان کرد.

قیام فریدون و کاوه دادخواه بر علیه ضحاک ستمگر

جوانی به نام فریدون که از ظلم ستم ضحاک کاسه صبرش لب ریز شده بود دست به قیام زد و با گذشت زمان قدرت گرفت .ضحاک که توان مقابله با فریدون را نداشت و از دادخواهی فریدون حراس داشت ،دستور داد که کاخ را آراسته کنند و بر تخت عاج نشست ،تاج فیروزه ای را بر سر گذاشت ، موبدان شهر را به دور خود جمع کرد و به آنان گفت من دشمن جوان و جویایی نام دارم که قصد از بین بردن تاج تخت من را دارد.شما باید گواهی کنید که من پادشاهی دادگر و بخشنده هستم تا فریدون بهانه ای برای لشکر کشی به تاج تخت من را نداشته باشد.موبدان از ترس جان خود به اجبار گواهی به بخشنده وعادل بودن ضحاک دادند.ناگهان از بین جمعیت کاوه فریاد زد که فرزندانم برای غذای مارها کشته اید و اکنون آخرین فرزندم را می خواهند بکشند،ضحاک که به این گواهی نیاز داشت دستور به آزادی پسر کاوه داد تا کاوه گواهی را مهر کند.کاوه نامه شاه را پاره کرده و جلوی پادشاه انداخت.اطرافیان شاه خشمگین می شوند و از ضحاک می پرسند چرا عکس العملی نشان ندادی ،ضحاک پاسخ داد که پنداشتم میان من و کاوه کوهی از آهن است و دست من به او نمی رسد.

وقتی کاوه از کاخ ضحاک بیرون آمد پیش بند چرمی آهنگریش را از تن بیرون آورد و بر سر نیزه می زند و با صدای بلند در شهر فریاد میزند مردم که از ظلم ستم ضحاک خسته شده بودند دور خود جمع می کند و به سمت لشکر فریدون حرکت می کنند.و اینگونه بود که اولین پرچم در جهان به وجودآمد که در جنگ دوست و دشمن مشخص شود.فریدون که بادیدن سپاه کاوه خوشحال شده بود پرچم کاوه آهنگر را گرفت و با گوهرهای زیبا آراسته کرد و نام این پرچم را درفش کاویانی گذاشت.

سر انجام سپاه فریدون و کاوه آهنگر به ضحاک ستمگر پیروز شدند سرنوشت تلخی برای ضحاک ستمگر رقم خورد.